Tahimik na nagmamasid si Adir sa madilim na bahagi ng kagubatan. Hudyat ng kaniyang luha’y pinipigilan ng sampung beses. Liham, sa kaniyang kanang kamay, punit at sunog. Walang nginig sa kaniyang katawan kahit malamig ang dala ng hangin sa gabi. Hindi siya nakaupo, ngunit hindi rin siya nakatayo. Adir, mula sa kaniyang kinaroroonan, naghihinagpis ang…